Nieuwe studenten gearriveerd
Vorige week zijn er 4 Nederlanders toegekomen, 3 jongens en 1 meisje. Mareille is een stil meisje, waar ik dus nog niet veel contact mee gehad heb. Dan is er Tim, zeker een ADHD’er, maar dat lijkt me echt een leuke jongen. Michiel, die heeft een vriendinnetje thuiszitten en heeft dus ook vaste skypeuren waar hij zich aan moet houden ;) en Niek, dat is onze Hollander!
Daarnaast is ook de Duitser, Conrad / Conny gearriveerd. (zonder bagage weliswaar, maar dat is ondertussen in orde)
Volgende week komen er ook nog 2 Belgische meisjes toe, Julie en Carolien denk ik, waarvan Steffi er ééntje kent.
Dat maakt een totaal van:
8 Belgische meisjes
1 Hollands meisje
4 Hollanders
3 Duitsers
à We hebben het duidelijk voor het zeggen!
Minigolf
Gisteren zijn we gaan minigolven met de hele groep (buiten Mareille) en samen met Putso en MLefa (of zoiets in dien trendJ Zijn Westers naam is ‘Christopher’). De Putso hebben we leren kennen op de opening van Paul Emmanuel en is ons ondertussen al meerdere keren komen bezoeken. (Hij heeft een oogske op Evelien vermoeden we hier). En Mlefa was een vriend van hem… en Minigolf was een volledig nieuw concept voor die twee J
Weekendplannen
Eindelijk is alles in een versnelling geschoten. De volgende 3 weekends zijn georganiseerd! Dit weekend moeten we zondagmorgen héél vroeg opstaan. Om 6u begint onze wandeling door een reservaat. We gaan er antilopen, giraffen, blesbokken, springbokken enz zien! Eindelijk, wilde dieren!!! + we gaan er gewoon doorwandelen! ( Ik ga dus al stapschoenen en een rugzakje mogen kopen) In de namiddag gaan we naar een cheetahpark. Een vrouw vangt daar alle cheetah’s zonder ouders op en verkoopt ze dan terug aan wildparken. We gaan dus waarschijnlijk kleine cheetah’kes mogen vastpakken!!
Mel en de Nakke gaan op Vrijdag alle stadia van Bloemfontein en omstreken gaan bezoeken met één of andere grote pief van de FIFA. Spijtig genoeg kon niet iedereen meegaan.
Volgende zaterdag organiseert het bedrijf waar Melanie en Marte werken een evenement met watersporten voor het goede doel. Wij zijn één team, ‘the Belgians’. Omdat we voor het evenement een auto moeten huren, gaan we de dag erna wat sightseeing doen hier in de buurt en om 4u worden we verwacht in nog een ander wildpark op 3 kwartier rijden van Bloem.
Het weekend erna gaan dan de Clarens plannen door!Eindelijk, want iedereen blijft hier maar zeggen hoe mooi dat stadje is en dat we dat zeker moeten bezoeken.
Je ziet, de volgende weekends zijn gevuld en ik heb er zin in!
Bovendien zal ik nu in plaats van 5 dagen met mama en Dirk waarschijnlijk 9 dagen kunnen doorbrengen in Kaapstad! Daar kijk ik dus ook al naar uit! J
Maar nu eerst nog 2 dagjes werken…Zal blij zijn als het terug weekend is!
Nieuw woordje geleerd gisteren: Brompony! ( een brommertje dus). Het Zuid-Afrikaans begint al goed te lukken. Ik kan de meeste gesprekken gewoon volgen en kan het soms zelf als een beetje uitleggen ook! :)
donderdag 19 februari 2009
dinsdag 10 februari 2009
Gedichtje in het Afrikaans
Leef jou lewe
Niemand is in beheer van jou geluk nie behalve jy.
Wat ander van jou dink het niks met jou te doen nie.
Moenie jouself te ernstig opneem nie.
Lag vir die simpel dingetjies. Lag vir jouself! Lag!
Speel meer speletjies, kijk meer flieks en lees meer.
Moenie jou lewe met ander vergelyk nie.
Droom meer terwyl jy wakker is.
Tyd genees meeste wonde. Gee tyd, tyd!
Stap elke dag vir 10 minute en glimlag terwyl jy dit doen.
Die lewe is te kort om enigeiemand te haat.
Vergeve almal vir alles.
Brand daardie kerse, gebruik die goeie linne, en dra die duur onderklere.
Moeie aanhou wag vir ‘n spesiale geleentheid nie.
Vandaag is spesiaal
Gedagte vir die maand.
Niemand is in beheer van jou geluk nie behalve jy.
Wat ander van jou dink het niks met jou te doen nie.
Moenie jouself te ernstig opneem nie.
Lag vir die simpel dingetjies. Lag vir jouself! Lag!
Speel meer speletjies, kijk meer flieks en lees meer.
Moenie jou lewe met ander vergelyk nie.
Droom meer terwyl jy wakker is.
Tyd genees meeste wonde. Gee tyd, tyd!
Stap elke dag vir 10 minute en glimlag terwyl jy dit doen.
Die lewe is te kort om enigeiemand te haat.
Vergeve almal vir alles.
Brand daardie kerse, gebruik die goeie linne, en dra die duur onderklere.
Moeie aanhou wag vir ‘n spesiale geleentheid nie.
Vandaag is spesiaal
Gedagte vir die maand.
zondag 8 februari 2009
Hectisch dag in Bloem
Gisteren was een hectisch dagje. Om 7u word ik wakker van 3 luide knallen..Aan wat denk je dan? De uitlaat van een auto ofzo…Er volgen nog 4 knallen. De andere meisjes zijn uit hun raam aan het kijken en gillen.
Wat is er nu gebeurd? Een man aan het tankstation aan de overkant van de straat is wild in het rond aan het schieten op alles wat beweegt! En dat op 100 meter van ons huis he!! Allemaal mensen waren aan wegsluipen. Juist gelijk in de films waren er mensen zich aan het verstoppen achter de openstaande deur van hun auto enz.. Gelukkig heeft de schutter niemand geraakt! Maar stel u voor dat wij daar hadden gezeten! We hebben daar de dag ervoor nog ontbeten ‘s morgens!
Als je zoiets dan verteld op het werk is de meest voorkomende reactie “Welcome to South-Africa!“. Als ze dan zagen dat we wel echt geshockeerd waren, werd er wel gezegd dat dit soort dingen niet op dagelijkse basis gebeurd, maar toch af en toe. Het ergste hebben we dus nu wel gehad.
Om 8 u moesten we in de les zijn. Na wat zoeken zijn we daar een kwartiertje te laat binnen komen. De leerkracht schreef het volgende op het bord.
AIEOU
M
S
L
Daarna begon iedereen klassikaal de klinkers te oefenen voor een mooie uitspraak. Wij voelde ons natuurlijk al randdebielen J “Repeat after me: Maa Mii Mee Moooo Muuuu”
Heel grappig allemaal.
Daarna was het de beurt aan de leerlingen om hun gekozen gedicht voor te dragen en daarna een uitleg te geven waarom zo voor dat gedicht gekozen hadden. 1 meisje leek ons heel arrogant in het begin. Haar kap op in de les, lawaai maken, … Toen ze dan vooraan stond moest ze haar kap afdoen en begon ze haar gedicht. ‘Don’t mother me’ (bemoeder me niet). In haar uitleg begon ze over haar grote zus die altijd alles voor haar beslist. Welke vrienden, welk vriendje, hoe laat thuis enz…Haar zus is vorige maand overleden. Nu heeft ze spijt dat haar zus haar heel haar leven lang om haar bemoederd heeft en ze nooit de kans gekregen heeft om haar eigen kinderen te bemoederen.
Een andere jongen had als gedicht ‘Dear mama’ van Tupac gekozen. Hij mocht kiezen of hij het las of zong… hij begon te rappen en heel de klas deed mee. Dat was wel de moeite J Achteraf vertelde hij dat hij even op het verkeerde pad was geraakt. Hij deed drugs, deed mee aan gangbangs, stal… enz en had dus een tijdje gevangenis gedaan. Zijn mama had hem erdoor geholpen en volgend jaar studeert hij Cum Laude af.
Om maar een beeld te schetsen van de lessen daar he… T voelde voor ons allemaal een beetje aan als gangsters Paradise.
Gelukkig dat we de dag hebben afgesloten in schoonheid J Op mijn stageplaats, het oliewenhuis vond de opening plaats van de ‘transition tentoonstelling’. (Die ik mee heb mogelijk helpen opzetten!) Alle meisjes waren er en al de mensen waar ik overdag mee werk dus ook en het was echt supergezellig. Het oliewenhuis heeft een grote mooie tuin en allemaal (gietijzeren ;)) tuin meubeltjes! Er was een groot buffet voorzien. De high society van Bloem was er aanwezig.
We hebben ook onze nieuwe vriend Putso leren kennen, een artiest die oorspronkelijk van de East Cape is (Port Elizabeth), maar nu dus in Bloem woont. Hij relativeert het allemaal. Het heeft allemaal te maken met Karma, als je een goed persoon bent zal het slechte je niet raken. Je moet positief denken…UHU .. In ieder geval vertelde hij er ook bij dat Bloem 1 van de veiligste grotere Zuid-Afrikaanse steden is en dat we ons geen zorgen moeten maken…
Denk dat mijn eerste blok vrij triestig leek, want ik heb van veel mensen berichtjes gehad dat alles wel goed zal komen en dan ik het gewoon op me moet laten afkomen. Jullie hadden gelijk, voel me al veel beter nu de stage begonnen is, nu heb ik al wat meer bezigheid. En binnenkort doen we ons eerste weekend uitstapje naar Clarence en zijn we even weg van Bloem!
Melanie en de andere meisjes zetten de foto’s op facebook. Voor foto’s moet je dus bij hen zijn!
x
Wat is er nu gebeurd? Een man aan het tankstation aan de overkant van de straat is wild in het rond aan het schieten op alles wat beweegt! En dat op 100 meter van ons huis he!! Allemaal mensen waren aan wegsluipen. Juist gelijk in de films waren er mensen zich aan het verstoppen achter de openstaande deur van hun auto enz.. Gelukkig heeft de schutter niemand geraakt! Maar stel u voor dat wij daar hadden gezeten! We hebben daar de dag ervoor nog ontbeten ‘s morgens!
Als je zoiets dan verteld op het werk is de meest voorkomende reactie “Welcome to South-Africa!“. Als ze dan zagen dat we wel echt geshockeerd waren, werd er wel gezegd dat dit soort dingen niet op dagelijkse basis gebeurd, maar toch af en toe. Het ergste hebben we dus nu wel gehad.
Om 8 u moesten we in de les zijn. Na wat zoeken zijn we daar een kwartiertje te laat binnen komen. De leerkracht schreef het volgende op het bord.
AIEOU
M
S
L
Daarna begon iedereen klassikaal de klinkers te oefenen voor een mooie uitspraak. Wij voelde ons natuurlijk al randdebielen J “Repeat after me: Maa Mii Mee Moooo Muuuu”
Heel grappig allemaal.
Daarna was het de beurt aan de leerlingen om hun gekozen gedicht voor te dragen en daarna een uitleg te geven waarom zo voor dat gedicht gekozen hadden. 1 meisje leek ons heel arrogant in het begin. Haar kap op in de les, lawaai maken, … Toen ze dan vooraan stond moest ze haar kap afdoen en begon ze haar gedicht. ‘Don’t mother me’ (bemoeder me niet). In haar uitleg begon ze over haar grote zus die altijd alles voor haar beslist. Welke vrienden, welk vriendje, hoe laat thuis enz…Haar zus is vorige maand overleden. Nu heeft ze spijt dat haar zus haar heel haar leven lang om haar bemoederd heeft en ze nooit de kans gekregen heeft om haar eigen kinderen te bemoederen.
Een andere jongen had als gedicht ‘Dear mama’ van Tupac gekozen. Hij mocht kiezen of hij het las of zong… hij begon te rappen en heel de klas deed mee. Dat was wel de moeite J Achteraf vertelde hij dat hij even op het verkeerde pad was geraakt. Hij deed drugs, deed mee aan gangbangs, stal… enz en had dus een tijdje gevangenis gedaan. Zijn mama had hem erdoor geholpen en volgend jaar studeert hij Cum Laude af.
Om maar een beeld te schetsen van de lessen daar he… T voelde voor ons allemaal een beetje aan als gangsters Paradise.
Gelukkig dat we de dag hebben afgesloten in schoonheid J Op mijn stageplaats, het oliewenhuis vond de opening plaats van de ‘transition tentoonstelling’. (Die ik mee heb mogelijk helpen opzetten!) Alle meisjes waren er en al de mensen waar ik overdag mee werk dus ook en het was echt supergezellig. Het oliewenhuis heeft een grote mooie tuin en allemaal (gietijzeren ;)) tuin meubeltjes! Er was een groot buffet voorzien. De high society van Bloem was er aanwezig.
We hebben ook onze nieuwe vriend Putso leren kennen, een artiest die oorspronkelijk van de East Cape is (Port Elizabeth), maar nu dus in Bloem woont. Hij relativeert het allemaal. Het heeft allemaal te maken met Karma, als je een goed persoon bent zal het slechte je niet raken. Je moet positief denken…UHU .. In ieder geval vertelde hij er ook bij dat Bloem 1 van de veiligste grotere Zuid-Afrikaanse steden is en dat we ons geen zorgen moeten maken…
Denk dat mijn eerste blok vrij triestig leek, want ik heb van veel mensen berichtjes gehad dat alles wel goed zal komen en dan ik het gewoon op me moet laten afkomen. Jullie hadden gelijk, voel me al veel beter nu de stage begonnen is, nu heb ik al wat meer bezigheid. En binnenkort doen we ons eerste weekend uitstapje naar Clarence en zijn we even weg van Bloem!
Melanie en de andere meisjes zetten de foto’s op facebook. Voor foto’s moet je dus bij hen zijn!
x
Eerste week in Bloemfontein
Onze nieuwe buren zijn vandaag ook aangekomen, Konstantin en Marcus. Twee Duitse jongens. We hebben ze nog niet ontmoet, hopen dat die wat meevallen he! J
Vandaag onze eerste schooldag gehad : “intercultural studies”. Heeft ons eventjes geduurd voor we t juiste lokaal gevonden hadden (natuurlijk ook eerst een fout lokaal binnengestapt), maar uiteindelijk zijn we er geraakt. De opdracht van de dag: teken een cultureel object en leg uit. We werden in groepjes gezet. Ik & Melanie werden een groepje van 3 met nog een ander ZA meisje. We zijn voor een tekening van de Belgische frietjes gegaan ( “Aren”t they French Fries??”).
Daarna naar Dawn gehaast, want zij ging ons één voor één afzetten aan onze stageplaatsen en ook weer terug komen ophalen. De allereerste stop was Derek Debruin, mijn contactpersoon in het Nationaal Museum. Hij heeft samen met ons heel kort het “Batho project” overlopen. Batho is de oudste township van Bloem. We zullen elk minstens 1 interview moeten afleggen bij 1 van de oudere inwoners van Bloem.
Morgen heb ik afgesproken met Derek. Hij gaat mij naar het Olieenhuis ( Olievenhuis in t Zuid-afrikOns ) brengen en daar ga ik dan de persoon ontmoeten waar ik ga moeten mee samenwerken.
We zijn wel de stageplaatsen van de anderen gaan bezoeken en van sommige was ik toch echt wel onder de indruk (en geschrokken).
Nathalie: ‘Naledi Hospice’
Het Naledi Hospice is een laatste stop voor terminaal zieke personen (18+). Gemiddeld blijft een patiënt daar nog voor zijn 7 laatste dagen. 21 dagen is het maximum aantal dagen dat ze er MOGEN blijven. Cru gezegd… als de patiënt tegen dan nog niet overleden is, is hij/ zij ‘te goed’ om daar nog te blijven en worden ze terug naar huis gebracht. Alle patiënten daar hebben HIV en als gevolg daarvan krijgen velen van hen ook kanker of TBC enz…De kamers worden zo comfortabel mogelijk ‘ingericht’, voor die mensen een pak beter dan hun eigen omgeving, maar in ons ogen nog altijd zo armtierig!
Nathalie moet daar niet direct werken met die mensen. Haar bureauke is op hetzelfde domein, maar ze is verantwoordelijk voor fund raising, de naambekendheid van de organisatie vergroten, persberichten schrijven om de problemen onder de aandacht te houden enz…
Onlangs hebben ze een subsidie gekregen van de EU. 30 % van dat bedrag is bij hen terechtgekomen, de andere 70% blijft bij de overheid plakken. Ze hebben ook een sponsering gekregen van het casino. Die hebben een nieuw gebouw gezet op het domein, zodat de dagpatiënten en blijvende patiënten in verschillende ruimten kunnen verzorgd worden. Wat noodzakelijk is, want anders besmetten de zieksten, de minder zieke.
Dat gebouw kunnen ze nu gewoonweg nog niet gebruiken omdat ze geen geld is voor gordijnen, bedden, meubels enz. Nathalie heeft al een papier gekregen met de meeste recente sponsorbedragen en dan gaat het soms om 350 randen dat ze krijgen.
(Omgerekend: 26 euro). Ze hebben daar alles nodig! Stoelen, meubels, gordijnen, lakens …
Steffi: The sunflower house
Steffi haar stageplaats ziet er uit als een gewone crèche. Speelgoed, speeltuin, allemaal kleine bedjes enz, … De kindjes zijn daar ongeveer 1 tem 4/5 jaar en 3 grotere kindjes van max 8jaar. Allemaal superschattig! Wij waren daar op het moment dat ze net hun dutjes aan het doen waren, maar sommige stonden recht in hun bedjes naar ons te lachen en te kijken.
Ongeveer de helft van de kinderen zijn wezen, maar niet ziek. De andere helft heeft HIV en/of TBC. Op de wand van The sunflower house zie je allemaal bordjes met kindernamen geschreven, met daaronder dan de geboorte en sterfdatum.
Een meisje was wakker, Serena, een TBC patiëntje. Ze zei hoe ze heette en vroeg aan Nathalie wat haar naam was en was heel de tijd aan het lachen naar ons. De meeste kindjes zagen er gezond uit, maar één meisje, ik denk ongeveer zo oud als Viktor, zag er volledig uitgemergeld uit en bleef maar wenen.
Ik denk dat ze het niet gemakkelijk zal hebben daar…
Melanie en Marte: Z2A
Mel en Marte werken samen op dit eventbureau. Die zitten daar goed denk ik. Ze gaan ook mee het werk moeten doen, dat bij ons opleiding aansluit. Bovendien kennen ze er al wat volk. Annemieke, het Hollandse meisje, Engela…
Evelien: Childwelfare
Evelien werkt voor een organisatie +- zoals het sunflower house, maar daar komen ook mishandelde kindjes enz terecht. Bij haar is het bureau van waaruit ze de marketing ed doen wel gescheiden van het gebouw waar de kindjes verblijven. Ze zal dus niet in contact komen met die kinderen, maar heeft al gevraagd of ze toch eens niet mee mag. Ze zal ook vooral voor de fundraising ed moeten zorgen…
Over mijn stageplaats zal ik dus pas morgen iets kunnen vertellen!
Hoor hier net dat Hans nu in de kaailopers de verjaardag van Ivo zijn verjaardag aan het vieren is en straks in Antwerpen naar een optreden gaat kijken… mis Temse toch al ze!:)
Aankomst in Bloemfontein
28/01
Na een heel moeilijk afscheid op de luchthaven, voelde ik mij al veel beter eens we door de douane waren. Vlucht naar Londen duurde maar een klein uurtje. In Londen aangekomen moesten we vijf uur wachten op Heathrow. Toen iedereen in slaap gevallen was op de vlucht naar Jo’burg, had ik het moeilijk. Was ineens niet meer zo zeker of ik dit wel ging kunnen…
In Jo’burg moesten we dan nog maar eens 4 wachten op de vlucht naar Bloem. Een klein vliegtuigje ging ons naar Bloem brengen, maar we konden niet opstijgen omdat het aan het stormen was… STORMEN in Zuid-Afrika, typisch!
Op de luchthaven van Bloem kwam Dawn ons ophalen. In de gietende regen bracht ze ons naar ons appartementjes. Ik, Mel, Nakke en Titjes wonen hier nu op Parkhof 1. (Ik zal wat foto’s van ons appartementje uploaden). Naast ons, woont de Siegie hier ook, hij is van Friesland, maar weigert Fries voor ons te spreken. Wel blij dat we een man in huis hebben. Het geeft toch een veiliger gevoel. Bovendien heeft hij ons hier op de eerste dag meegenomen naar ‘The waterfront mall’ om boodschappen en kan hij helpen met zaken zoals stopcontacten, de broodrooster maken, het vuur aanzetten enz… J
Alles na 6u ( als het donker wordt) gebeurt hier per taxi, taxi Bloem. Omdat we niet alle 7 in 1 taxi pasten, werden we gesplitst over 2 taxi’s. Nakke, Mel, Titjes en Marte werden bijgevolg dus aan het verkeerde shoppingcentre gedropt, paniek alom, maar alles kwam goedJ
29/01
Om 8u ‘s morgens werden we bij Dawn op the office verwacht. Zij ging ons Bloem laten zien en vooral waar we wel en niet mochten komen. We hadden verwacht dat er bepaalde buurten in de stad waren die je maar beter kon vermijden… wat blijkt, het is eerder iets van ‘deze straat is veilig overdag’, ‘deze niet’ , voor die straat… “it depends”. In ieder geval, nooit alleen en nooit als het donker is. Dat zijn de regels. Gelukkig zijn we hier met “een klomp”
(=groep) van 6 “meisies”. ( Let op: Zeg nooit meiden! < “Made” en is heel denigrerend.)
De rondleiding heeft mij geen goed gedaan eigenlijk. Het was heel de tijd aan het regenen en de stad zag er heel somber uit. Bovendien kregen we dan van heel veel straten te horen dat we daar niet mocht komen…
Daarna kwam onze meeting met “Dr. Nic”. Hij is volgens mij te vergelijken met Leen van Tolhuysen bij ons op school. Hij coördineert alles voor de international students.
Dr. Nic, (voor ons Nonkel Nic!) overliep met ons alle te volgen vakken en heette ons “Baaaaie welkom” – alles is hier Baaie lekker, baaie goed enz… - Daarna kregen we een rondleiding op de campus.
We hebben ook al snel de weg gevonden naar “ De student” van Bloem. Heel gezellig koffiebarretje heel goed gelegen, vlak naast het tankstation. Voor 11 Rand kan je er een grote cafe Latte krijgen, dat is nog géén euro! ( Voor 14 Rand heb ik er deze morgen ‘ goed begin’ gegeten… spek en eieren dus.) We zijn er samen met Engela een koffietje gaan drinken. Ik was trouwens heel blij om ze terug te zien! Voelde me ineens veel beterJ.
Gisterenavond was het leukste moment voor mij tot nu toe. We hebben gezellig gekookt
(dwz Titjes heeft gekookt voor ons, wij waren de sous-chefs) en doordat het weer iets beter was, konden we buiten eten.
Om 8u ging Annemieke, een Hollands meisje, ons komen ophalen. Ze werkt bij Z2A, het event bedrijf waar Mel en Marte gaan werken en is een vriendin van Engela. Ze heeft haar stage in Bloem gedaan en heeft daarna maar beslist om er te blijven. Binnenkort gaat ze wel voor 2 maand terug naar Nederland. Bovendien hadden we er in het begin een goeie tolk aan! J
We zijn naar de Mystic Boer gegaan, een heel gezellig barreke ( Hanske zou de muziek waarschijnlijk wel beter vinden dan ik J Volgende keer vraag ik of ze the mad caddies hebben!). De vriendenkring van Annemieke zijn echt allemaal toffe mensen! Ik hoop dat we met die “klomp” veel contact kunnen houden. We zijn trouwens al uitgenodigd voor onze eerste braai dinsdag!
Het valt wel op dat de apartheid hier echt nog een héél grote invloed heeft. Blank en zwart leeft hier echt nog gescheiden. 1 van de vrienden van Annemieke vb, Pieter, is 26. Hij heeft dus apartheid gekend tot zijn 14 jaar. Dat zit er echt nog in ingebakken. In de Mystic Boer was iedereen blank. De enige drie zwarte mensen die we daar zagen waren er om de glazen af te ruimen.
Om samen te vatten. Mijn eerste indruk van Zuid-Afrika, was door de regen, de vermoeidheid en heimwee niet zo positief, maar stilaan begin ik mijn draai te vinden J Het komt hier wel goed. Blij dat ik samen met de andere meisjes zit, ons appartementje is vrij gezellig en als alle mensen die we gaan leren kennen zo vriendelijk en leuk zijn als die van gisteren, kan het alleen maar beter worden. Op het programma staat: Barbecue op dinsdag bij Pieter, uitstapjes met Engela en een afscheidsfeestje van de buren! Op maandag gaan we ook voor de eerste keer naar onze stage!
Na een heel moeilijk afscheid op de luchthaven, voelde ik mij al veel beter eens we door de douane waren. Vlucht naar Londen duurde maar een klein uurtje. In Londen aangekomen moesten we vijf uur wachten op Heathrow. Toen iedereen in slaap gevallen was op de vlucht naar Jo’burg, had ik het moeilijk. Was ineens niet meer zo zeker of ik dit wel ging kunnen…
In Jo’burg moesten we dan nog maar eens 4 wachten op de vlucht naar Bloem. Een klein vliegtuigje ging ons naar Bloem brengen, maar we konden niet opstijgen omdat het aan het stormen was… STORMEN in Zuid-Afrika, typisch!
Op de luchthaven van Bloem kwam Dawn ons ophalen. In de gietende regen bracht ze ons naar ons appartementjes. Ik, Mel, Nakke en Titjes wonen hier nu op Parkhof 1. (Ik zal wat foto’s van ons appartementje uploaden). Naast ons, woont de Siegie hier ook, hij is van Friesland, maar weigert Fries voor ons te spreken. Wel blij dat we een man in huis hebben. Het geeft toch een veiliger gevoel. Bovendien heeft hij ons hier op de eerste dag meegenomen naar ‘The waterfront mall’ om boodschappen en kan hij helpen met zaken zoals stopcontacten, de broodrooster maken, het vuur aanzetten enz… J
Alles na 6u ( als het donker wordt) gebeurt hier per taxi, taxi Bloem. Omdat we niet alle 7 in 1 taxi pasten, werden we gesplitst over 2 taxi’s. Nakke, Mel, Titjes en Marte werden bijgevolg dus aan het verkeerde shoppingcentre gedropt, paniek alom, maar alles kwam goedJ
29/01
Om 8u ‘s morgens werden we bij Dawn op the office verwacht. Zij ging ons Bloem laten zien en vooral waar we wel en niet mochten komen. We hadden verwacht dat er bepaalde buurten in de stad waren die je maar beter kon vermijden… wat blijkt, het is eerder iets van ‘deze straat is veilig overdag’, ‘deze niet’ , voor die straat… “it depends”. In ieder geval, nooit alleen en nooit als het donker is. Dat zijn de regels. Gelukkig zijn we hier met “een klomp”
(=groep) van 6 “meisies”. ( Let op: Zeg nooit meiden! < “Made” en is heel denigrerend.)
De rondleiding heeft mij geen goed gedaan eigenlijk. Het was heel de tijd aan het regenen en de stad zag er heel somber uit. Bovendien kregen we dan van heel veel straten te horen dat we daar niet mocht komen…
Daarna kwam onze meeting met “Dr. Nic”. Hij is volgens mij te vergelijken met Leen van Tolhuysen bij ons op school. Hij coördineert alles voor de international students.
Dr. Nic, (voor ons Nonkel Nic!) overliep met ons alle te volgen vakken en heette ons “Baaaaie welkom” – alles is hier Baaie lekker, baaie goed enz… - Daarna kregen we een rondleiding op de campus.
We hebben ook al snel de weg gevonden naar “ De student” van Bloem. Heel gezellig koffiebarretje heel goed gelegen, vlak naast het tankstation. Voor 11 Rand kan je er een grote cafe Latte krijgen, dat is nog géén euro! ( Voor 14 Rand heb ik er deze morgen ‘ goed begin’ gegeten… spek en eieren dus.) We zijn er samen met Engela een koffietje gaan drinken. Ik was trouwens heel blij om ze terug te zien! Voelde me ineens veel beterJ.
Gisterenavond was het leukste moment voor mij tot nu toe. We hebben gezellig gekookt
(dwz Titjes heeft gekookt voor ons, wij waren de sous-chefs) en doordat het weer iets beter was, konden we buiten eten.
Om 8u ging Annemieke, een Hollands meisje, ons komen ophalen. Ze werkt bij Z2A, het event bedrijf waar Mel en Marte gaan werken en is een vriendin van Engela. Ze heeft haar stage in Bloem gedaan en heeft daarna maar beslist om er te blijven. Binnenkort gaat ze wel voor 2 maand terug naar Nederland. Bovendien hadden we er in het begin een goeie tolk aan! J
We zijn naar de Mystic Boer gegaan, een heel gezellig barreke ( Hanske zou de muziek waarschijnlijk wel beter vinden dan ik J Volgende keer vraag ik of ze the mad caddies hebben!). De vriendenkring van Annemieke zijn echt allemaal toffe mensen! Ik hoop dat we met die “klomp” veel contact kunnen houden. We zijn trouwens al uitgenodigd voor onze eerste braai dinsdag!
Het valt wel op dat de apartheid hier echt nog een héél grote invloed heeft. Blank en zwart leeft hier echt nog gescheiden. 1 van de vrienden van Annemieke vb, Pieter, is 26. Hij heeft dus apartheid gekend tot zijn 14 jaar. Dat zit er echt nog in ingebakken. In de Mystic Boer was iedereen blank. De enige drie zwarte mensen die we daar zagen waren er om de glazen af te ruimen.
Om samen te vatten. Mijn eerste indruk van Zuid-Afrika, was door de regen, de vermoeidheid en heimwee niet zo positief, maar stilaan begin ik mijn draai te vinden J Het komt hier wel goed. Blij dat ik samen met de andere meisjes zit, ons appartementje is vrij gezellig en als alle mensen die we gaan leren kennen zo vriendelijk en leuk zijn als die van gisteren, kan het alleen maar beter worden. Op het programma staat: Barbecue op dinsdag bij Pieter, uitstapjes met Engela en een afscheidsfeestje van de buren! Op maandag gaan we ook voor de eerste keer naar onze stage!
Abonneren op:
Posts (Atom)