Aankomst in Bloemfontein

28/01

Na een heel moeilijk afscheid op de luchthaven, voelde ik mij al veel beter eens we door de douane waren. Vlucht naar Londen duurde maar een klein uurtje. In Londen aangekomen moesten we vijf uur wachten op Heathrow. Toen iedereen in slaap gevallen was op de vlucht naar Jo’burg, had ik het moeilijk. Was ineens niet meer zo zeker of ik dit wel ging kunnen…

In Jo’burg moesten we dan nog maar eens 4 wachten op de vlucht naar Bloem. Een klein vliegtuigje ging ons naar Bloem brengen, maar we konden niet opstijgen omdat het aan het stormen was… STORMEN in Zuid-Afrika, typisch!

Op de luchthaven van Bloem kwam Dawn ons ophalen. In de gietende regen bracht ze ons naar ons appartementjes. Ik, Mel, Nakke en Titjes wonen hier nu op Parkhof 1. (Ik zal wat foto’s van ons appartementje uploaden). Naast ons, woont de Siegie hier ook, hij is van Friesland, maar weigert Fries voor ons te spreken. Wel blij dat we een man in huis hebben. Het geeft toch een veiliger gevoel. Bovendien heeft hij ons hier op de eerste dag meegenomen naar ‘The waterfront mall’ om boodschappen en kan hij helpen met zaken zoals stopcontacten, de broodrooster maken, het vuur aanzetten enz… J

Alles na 6u ( als het donker wordt) gebeurt hier per taxi, taxi Bloem. Omdat we niet alle 7 in 1 taxi pasten, werden we gesplitst over 2 taxi’s. Nakke, Mel, Titjes en Marte werden bijgevolg dus aan het verkeerde shoppingcentre gedropt, paniek alom, maar alles kwam goedJ

29/01

Om 8u ‘s morgens werden we bij Dawn op the office verwacht. Zij ging ons Bloem laten zien en vooral waar we wel en niet mochten komen. We hadden verwacht dat er bepaalde buurten in de stad waren die je maar beter kon vermijden… wat blijkt, het is eerder iets van ‘deze straat is veilig overdag’, ‘deze niet’ , voor die straat… “it depends”. In ieder geval, nooit alleen en nooit als het donker is. Dat zijn de regels. Gelukkig zijn we hier met “een klomp”
(=groep) van 6 “meisies”. ( Let op: Zeg nooit meiden! < “Made” en is heel denigrerend.)

De rondleiding heeft mij geen goed gedaan eigenlijk. Het was heel de tijd aan het regenen en de stad zag er heel somber uit. Bovendien kregen we dan van heel veel straten te horen dat we daar niet mocht komen…

Daarna kwam onze meeting met “Dr. Nic”. Hij is volgens mij te vergelijken met Leen van Tolhuysen bij ons op school. Hij coördineert alles voor de international students.
Dr. Nic, (voor ons Nonkel Nic!) overliep met ons alle te volgen vakken en heette ons “Baaaaie welkom” – alles is hier Baaie lekker, baaie goed enz… - Daarna kregen we een rondleiding op de campus.
We hebben ook al snel de weg gevonden naar “ De student” van Bloem. Heel gezellig koffiebarretje heel goed gelegen, vlak naast het tankstation. Voor 11 Rand kan je er een grote cafe Latte krijgen, dat is nog géén euro! ( Voor 14 Rand heb ik er deze morgen ‘ goed begin’ gegeten… spek en eieren dus.) We zijn er samen met Engela een koffietje gaan drinken. Ik was trouwens heel blij om ze terug te zien! Voelde me ineens veel beterJ.

Gisterenavond was het leukste moment voor mij tot nu toe. We hebben gezellig gekookt
(dwz Titjes heeft gekookt voor ons, wij waren de sous-chefs) en doordat het weer iets beter was, konden we buiten eten.

Om 8u ging Annemieke, een Hollands meisje, ons komen ophalen. Ze werkt bij Z2A, het event bedrijf waar Mel en Marte gaan werken en is een vriendin van Engela. Ze heeft haar stage in Bloem gedaan en heeft daarna maar beslist om er te blijven. Binnenkort gaat ze wel voor 2 maand terug naar Nederland. Bovendien hadden we er in het begin een goeie tolk aan! J

We zijn naar de Mystic Boer gegaan, een heel gezellig barreke ( Hanske zou de muziek waarschijnlijk wel beter vinden dan ik J Volgende keer vraag ik of ze the mad caddies hebben!). De vriendenkring van Annemieke zijn echt allemaal toffe mensen! Ik hoop dat we met die “klomp” veel contact kunnen houden. We zijn trouwens al uitgenodigd voor onze eerste braai dinsdag!

Het valt wel op dat de apartheid hier echt nog een héél grote invloed heeft. Blank en zwart leeft hier echt nog gescheiden. 1 van de vrienden van Annemieke vb, Pieter, is 26. Hij heeft dus apartheid gekend tot zijn 14 jaar. Dat zit er echt nog in ingebakken. In de Mystic Boer was iedereen blank. De enige drie zwarte mensen die we daar zagen waren er om de glazen af te ruimen.

Om samen te vatten. Mijn eerste indruk van Zuid-Afrika, was door de regen, de vermoeidheid en heimwee niet zo positief, maar stilaan begin ik mijn draai te vinden J Het komt hier wel goed. Blij dat ik samen met de andere meisjes zit, ons appartementje is vrij gezellig en als alle mensen die we gaan leren kennen zo vriendelijk en leuk zijn als die van gisteren, kan het alleen maar beter worden. Op het programma staat: Barbecue op dinsdag bij Pieter, uitstapjes met Engela en een afscheidsfeestje van de buren! Op maandag gaan we ook voor de eerste keer naar onze stage!